Svensk-Polsk ordbok »

norsk betyder på polska

SvenskaPolska
norsk [~t ~a] adjektiv

norweskiadjective
język urzędowy Norwegii;

norweskiadjective
odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów

norska [~n norskor] substantiv

norweskinoun
język urzędowy Norwegii;

norweskinoun
odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów

Norweżkanoun
kobieta lub dziewczyna narodowości norweskiej lub obywatelka Norwegii

Norska havet

Morze Norweskie(geografia, geograficzny) morze przybrzeżne położone na północny zachód od wybrzeży Norwegii, część Oceanu Atlantyckiego;

norskspråkig

norweskojęzycznyspisany, stworzony w języku norweskim

norweskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem norweskim

norweskojęzycznytaki, który posługuje się językiem norweskim

fornnorsk

staronorweskiużywany, powstały, dziejący się w dawnej Norwegii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Norwegii

nordnorsk

północnonorweski