natur betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| natur [~en ~er] substantiv | istotanoun naturanoun naturanoun przyrodanoun |
| natura substantiv | natura(dawniej, dawny) produkty stanowiące środek płatniczy |
| naturalism [~en] substantiv | naturalizm(filozofia, filozoficzny) kierunek usiłujący tłumaczyć wszystkie zjawiska działaniem praw natury; naturalizm(książkowy) uwypuklenie czegoś brutalnego naturalizm(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) kierunek powstały we Francji w XIX w., zakładający jak najwierniejsze ukazywanie życia, podkreślający czynniki biologiczne towarzyszące człowiekowi; ; naturalizm(pedagogika, pedagogiczny) kierunek oparty na założeniu, że pracę wychowawczą należy przystosować do psychologicznej natury dziecka naturalizm(socjologia, socjologiczny) kierunek zakładający, że społeczeństwo jest integralną częścią przyrody, a jej prawa rządzą procesami społecznymi; |
| naturalist [~en ~er] substantiv | naturalista(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pisarz, który tworzy w nurcie naturalizmu literackiego przyrodnik(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uczony, specjalista w zakresie nauk przyrodniczych |
| naturalistisk [~t ~a] adjektiv | naturalistycznyadjective |
| naturbegåvning [~en ~ar] substantiv | samorodnynoun |
| naturgas [~en ~er] substantiv | gaz ziemny(geologia, geologiczny) mieszanina lekkich węglowodorów, wśród których dominuje metan, towarzysząca ropie naftowej lub tworząca własne złoża; |
| naturgåva | darowiznacoś podarowanego bez zobowiązań |
| naturlig [~t ~a] adjektiv | naturalnyadjective naturalnyadjective naturalnyadjective |
| naturlighet [~en] substantiv | naturalnośćnoun |
| naturligt tal | liczba naturalna(matematyka, matematyczny) (rzadki, rzadko używany) liczba z ciągu 1, 2, 3, … liczba naturalna(matematyka, matematyczny) liczba z ciągu 0, 1, 2, 3, …; |
| naturligtvis adverb | naturalnieadverb oczywiścieadverb |
| naturminne [~t ~n] substantiv | pomnik przyrodynoun |
| naturreservat [~et; pl. ~] substantiv | rezerwat(biologia, biologiczny) (geografia, geograficzny) objęty ochroną ścisłą teren o szczególnych walorach przyrodniczych lub krajoznawczych rezerwat przyrody(ekologia, ekologiczny) obszarowa forma ochrony przyrody w Polsce; |
| naturresurs [~en ~er] substantiv | zasób naturalny(ekonomia, ekonomiczny) twór organiczny ((na przykład) ekosystem) i nieorganiczny ((na przykład) woda, minerał), który jest wykorzystywany przez człowieka w celach produkcyjnych i konsumpcyjnych; |
| naturvetenskap [~en ~er] substantiv | |
| naturvård [~en] substantiv | ochrona przyrodynoun |
| onaturlig [~t ~a] adjektiv | nienaturalnyadjective sztucznyadjective sztucznyadjective |
| övernaturlig [~t ~a] adjektiv | nadnaturalnyadjective |
