Svenska | Polska |
---|---|
Benjamin substantiv | beniamineknoun |
betalningspåminnelse [~n ~r] substantiv | monit(urzędowy) przypomnienie, że należy wypełnić jakiś zaległy obowiązek |
bigami [~n] substantiv | bigamianoun |
biokemi [~n] substantiv | biochemia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) nauka na pograniczu chemii organicznej i biologii zajmująca się substancjami organicznymi o znaczeniu biologicznym; |
blasfemi [~n ~er] substantiv | blasfemia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) bluźnierstwo bluźnierstwonoun |
brainstorming | burza mózgówmetoda zespołowego rozwiązywania problemów, polegająca na formułowaniu wszelkich nasuwających się skojarzeń, pomysłów rozwiązania danego problemu, bez ich oceny; |
bulimi [~n] substantiv | bulimia(medycyna, medyczny) zaburzenie odżywiania objawiające się chorobliwym uczuciem głodu; |
dataminne [~t ~n] substantiv | pamięć(informatyka, informatyczny) podzespół lub urządzenie przechowujące dane; |
determinant | determinantczynnik mający decydujący wpływ wyznacznik(matematyka, matematyczny) jedna z funkcji w algebrze; wyróżnik, za pomocą którego prosto i krótko formułuje się reguły dotyczące istnienia i liczby rozwiązań układu algebraicznych równań liniowych; wyznacznikto, co wyznacza coś lub wskazuje na coś |
determinism [~en] substantiv | determinizm(filozofia, filozoficzny) teoria przyczynowo-skutkowa zakładająca, że ciąg określonych zdarzeń nieuchronnie prowadzi do danego skutku, rezultatu |
dikotomi [~n ~er] substantiv | dychotomia(filozofia, filozoficzny) podział pewnej klasy na dwie, zwykle przeciwstawne, grupy elementów lub zestawienie par przeciwstawnych pojęć |
diktamen [best. ~; pl. diktamina el. ~] substantiv | dyktando(edukacja, edukacyjny) ćwiczenie ortograficzne polegające na zapisywaniu dyktowanej treści |
diminutiv | deminutywnyzdrobniały zdrobniały(językoznawstwo, językoznawczy) powstały w wyniku zdrobnienia zdrobnienie(gramatyka) oznaczenie przedmiotu mniejszego w stosunku do poprzedniego, oznaczać może pieszczotliwy lub pogardliwy stosunek mówiącego do obiektu; |
diskriminera [~de ~t] verb | dyskryminowaćverb |
diskriminering [~en ~ar] substantiv | dyskryminacjanoun |
dominans [~en] substantiv | dominacja(książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś |
dominant | władczy(książkowy) wymagający posłuchu |
dominera [~de ~t] verb | dominowaćverb dominowaćverb królowaćverb przeważaćverb wodzić rejverb |
dominerande adjektiv | przeważającyadjective znakomityadjective |
Dominica substantiv | Dominiknoun Dominika(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej na wyspie Dominika (1.2), ze stolicą w Roseau; |
dominikan [~en ~er] substantiv | Dominikańczyknoun dominikanin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika; |
dominikansk [~t ~a] adjektiv | dominikańskiadjective |
dominikanska [~n dominikanskor] substantiv | Dominikankanoun |
Dominikanska republiken substantiv | Dominikana(geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Środkowej; Republika Dominikańska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Dominikany jako państwa; |
dominiker [~n; pl. ~] substantiv | Dominikaninnoun |
dominikisk [~t ~a] adjektiv | dominickiadjective |
domino | dominogra towarzyska rozgrywana 28 kamieniami, z których każdy ma na swoich końcach od 0 do 6 kropek; |