Svensk-Polsk ordbok »

li betyder på polska

SvenskaPolska
lie [~n liar] substantiv

fałsznoun
nieprawda

fałszywienoun
w sposób fałszywy

kosa(rolnictwo, rolniczy) narzędzie do ścinania zbóż, traw itp.: ostrze na długim kiju;
noun

Liechtenstein substantiv

Liechtenstein(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) małe państwo w Europie między Szwajcarią a Austrią;
noun

liechtensteinare [~n; pl. ~, best. pl. -steinarna] substantiv

Liechtensteińczyknoun
obywatel Liechtensteinu

liechtensteińskinoun
odnoszący się do państwa Liechtenstein

liechtensteinska [~n -steinskor] substantiv

Liechtensteinkanoun
obywatelka Liechtensteinu

lieman

kostucha(potocznie, potoczny) personifikacja śmierci zabierająca ludzi w zaświaty, przedstawiana jako szkielet, zwykle z atrybutami takimi jak kosa, klepsydra czy kaptur

żniwiarzosoba pracująca przy żniwach

liftare [~n; pl. ~, best. pl. liftarna] substantiv

autostopowicznoun
ktoś, kto podróżuje autostopem

autostopowiczkanoun
kobieta, która podróżuje autostopem

liftkort [~et; pl. ~] substantiv

skipass(sport, sportowy) (turystyka, turystyczny) karnet narciarski umożliwiający korzystanie z kilku wyciągów w obrębie kompleksu narciarskiego, czasem także z dodatkowych usług
noun

liga [~n ligor] substantiv

bandanoun
zorganizowana grupa przestępcza

liga(sport, sportowy) klasa rozgrywek w sportach zespołowych, np. w piłce nożnej, siatkówce, hokeju, itp.
noun

liganoun
zrzeszenie osób, organizacji lub państw

ligament [~et; pl. ~] substantiv

ligamentnoun

więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy
noun

ligatur [~en ~er] substantiv

ligatura(językoznawstwo, językoznawczy) (termin typograficzny) znak będący połączeniem kilku liter, na przykład ß, æ, Æ;
noun

ligatura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny oznaczający następstwo dwu lub więcej nut;
noun

ligga [låg, legat, pres. ligger] verb

leżećverb
zachowywać pozycję poziomą

leżećverb
znajdować się

podpieraćverb
dawać podparcie, aby coś nie przewróciło się, nie opadło

położonymverb

posiedzenie(rzeczownik odczasownikowy) od posiedzieć
verb

siadverb
polecenie skierowane do psa, aby usiadł

spoczynek(fizyka, fizyczny) stan, w którym ciało nie zmienia położenia
verb

spoczynekverb
stan bezczynności celem nabrania sił po pracy

spoczywaćverb
być czyimś obowiązkiem

tkwićverb
mieć początek w czymś, być istotą czego

wypoczynkowyverb
służący do wypoczynku

wypoczywaćverb
przywracać dobre samopoczucie, siły życiowe, odstępując od codziennych czynności, od pracy

znajdować sięverb

ligga i fatet

być kulą u nogi

być zawadą

stać na przeszkodzie

ligga i träda

leżeć odłogiem

ligga på lut

zanosić się

ligga pyrt till

być w opałach

być w tarapatach

ligga sjuk

chorowaćcierpieć z powodu choroby, mieć jakąś chorobę, być chorym

123

Sökhistorik