Svensk-Polsk ordbok »

kos betyder på polska

SvenskaPolska
Kos substantiv

Kos(geografia, geograficzny) grecka wyspa w archipelagu Dodekanez;
noun

kosack [~en ~er] substantiv

Kozak(historia, historyczny, historycznie) członek wspólnoty zamieszkującej stepy na południowych pograniczach dawnej Rzeczpospolitej i Rosji;
noun

kozaknoun
lekki kawalerzysta elitarnych oddziałów armii carskiej, także w szlacheckiej Polsce;

kosher

koszernytaki, który spełnia wymogi żydowskiego prawa w zakresie czystości rytualnej pokarmów, napojów i leków

kosing [~en] substantiv

mosiężnynoun
wykonany z mosiądzu

koslick

kosmykniewielki pukiel włosów

Kosmas

Kosmaimię męskie;

kosmetik [~en] substantiv

kosmetyknoun
substancja, produkt przeznaczony do pielęgnacji, oczyszczania, ochrony i upiększania ciała lub włosów

kosmetika [~n] substantiv

kosmetykanoun
sztuka upiększania, pielęgnowania ciała, włosów; stosowanie środków lub zabiegów mających na celu pielęgnowanie ciała lub włosów

kosmetiker [~n; pl. ~] substantiv

kosmetyczkanoun
kobieta, która wykonuje zabiegi kosmetyczne;

kosmetisk [~t ~a] adjektiv

kosmetycznyadjective
służący do pielęgnacji ciała, utrzymania urody

kosmisk [~t ~a] adjektiv

kosmicznyadjective
związany z kosmosem, dotyczący kosmosu

kosmodrom [~en ~er] substantiv

kosmodrom(astronautyka, astronautyczny) ośrodek, w którym przeprowadza się starty statków kosmicznych oraz starty i lądowania promów kosmicznych, w którym przygotowuje się i nadzoruje loty kosmiczne;
noun

kosmografi

kosmografia(filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego

kosmografia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata

kosmolog [~en ~er] substantiv

kosmolognoun
specjalista w dziedzinie kosmologii

kosmologi [~n ~er] substantiv

kosmologia(astronomia, astronomiczny) dział astronomii, który zajmuje się kosmosem; nauka o wszechświecie;
noun

kosmologisk [~t ~a] adjektiv

kosmologicznyadjective
związany z kosmologią, dotyczący kosmologii

kosmonaut [~en ~er] substantiv

kosmonautanoun
człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej

kosmopolit [~en ~er] substantiv

kosmopolitanoun
człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe

kosmopolitisk [~t ~a] adjektiv

kosmopolitycznyadjective
nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności

kosmos substantiv

kosmos(astronomia, astronomiczny) przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery;
noun

kosovan [~en ~er] substantiv

Kosowianinnoun

kosovansk [~t ~a] adjektiv

kosowskiadjective
odnoszący się do Kosowa

Kosovo substantiv

Kosowo(geografia, geograficzny) częściowo uznawane państwo w Europie ze stolicą w Prisztinie;
noun

Kosovo och Metohija

Kosowo i Metohija(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) nazwa dawnej serbskiej prowincji (obecnie niezależne państwo Kosowo, nieuznawane przez Serbię);

kosovobo

Kosowianinmieszkaniec Kosowa

kossa [~n kossor] substantiv

krowa(zoologia, zoologiczny) dorosła samica bydła domowego;
noun

kost och logi

wikt i opierunekposiłki i zakwaterowanie

kosta [~de ~t] verb

kosztowaćverb
mieć jakąś cenę w pieniądzu

kosta vad det kosta vill

za wszelką cenębez względu na wszystko, tak aby osiągnąć cel, nie bacząc na poniesione wysiłki i straty

kostfiber [~n -fibrer] substantiv

błonnik(biologia, biologiczny) (biochemia, biochemiczny) odgrywający ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego kompleks substancji pochodzenia roślinnego nieulegający trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt monogastrycznych;
noun

kostnad [~en ~er] substantiv

koszt(ekonomia, ekonomiczny) poniesiony wydatek
noun

wydateknoun
kwota, która została wydana lub ma być wydana na coś

kostnadsfritt

darmobezpłatnie

kostnadspliktig

płatnytaki, za który należy zapłacić

kostym [~en ~er] substantiv

garnitur(odzieżownictwo) (krawiectwo) eleganckie ubranie męskie;
noun

aprikos [~en ~er] substantiv

morela(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj drzew z rodziny różowatych;
noun

morela(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) owoce tego drzewa
noun

morelowynoun
mający kolor owocu moreli, różowy z odcieniem żółtawym

12

Sökhistorik