Svensk-Polsk ordbok »

kor betyder på polska

SvenskaPolska
kor [~et; pl. ~]

chór(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zespół muzyczny składający się z wokalistów;

chórmiejsce na scenie lub w świątyni przeznaczone dla chóru (1.1), także dla instrumentów

kora [~de ~t] verb

optowaćverb
wybierać coś, opowiadać się za czymś, głosować na kogoś lub coś

wyłaniaćverb
wybierać spośród siebie

koral [~en ~er] substantiv

chorał(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) uroczysty wielogłosowy śpiew kościelny
noun

korall [~en ~er] substantiv

koral(mineralogia, mineralogiczny) szkielet węglanowy koralowców;
noun

koralowiec(zoologia, zoologiczny) osiadłe zwierzę morskie z gromady koralowców;
noun

koralldjur [~et; pl. ~] substantiv

koral(biologia, biologiczny) koralowiec
noun

Korallhavet

Morze Koralowe(geografia, geograficzny) morze na Oceanie Spokojnym;

korallrev [~et; pl. ~] substantiv

rafa koralowanoun
rafa powstała z nagromadzenia pozostałości organizmów morskich, głównie szkieletów korali

koranen

Koran(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święta księga islamu;

Koranen

Koran(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święta księga islamu;

korda [~n kordor] substantiv

cięciwa(geometria) odcinek łączący dwa dowolne punkty krzywej lub powierzchni, który nie ma innych punktów wspólnych z daną krzywą czy powierzchnią;
noun

Kordiljärerna

Kordyliery(geografia, geograficzny) rozległy obszar wyżynno-górski w zachodniej części Ameryki Północnej;

Korea substantiv

Korea(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) dawne zjednoczone państwo w Azji, obecnie Korea Północna i Korea Południowa oraz (potocznie, potoczny) Półwysep Koreański;
noun

Korea(potocznie, potoczny) Korea Północna lub Korea Południowa
noun

Koreahalvön

Półwysep Koreański(geografia, geograficzny) półwysep we wschodniej Azji nad Oceanem Spokojnym

korean [~en ~er] substantiv

Koreańczyknoun
obywatel Korei Południowej lub Korei Północnej; osoba narodowości koreańskiej

koreansk [~t ~a] adjektiv

koreańskiadjective
odnoszący się do Korei lub Koreańczyków

koreanska [~n koreanskor] substantiv

Koreankanoun
obywatelka Korei Południowej lub Korei Północnej; kobieta narodowości koreańskiej

koreański(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Korei Południowej i Korei Północnej;
noun

koreograf [~en ~er] substantiv

choreograf(choreografia, choreograficzny) realizator, reżyser tanecznego utworu scenicznego
noun

koreografi [~n ~er] substantiv

choreografia(choreografia, choreograficzny) sztuka, umiejętność komponowania układów tanecznych
noun

koreografisk [~t ~a] adjektiv

choreograficznyadjective
związany z układem tańca, choreografią, choreografami

korg [~en ~ar] substantiv

kosznoun
pojemnik pleciony z elastycznego materiału naturalnego lub sztucznego

koszyczeknoun
zawartość koszyczka (1.1)

koszyknoun
mały, pleciony pojemnik służący do noszenia przedmiotów

korgmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna] substantiv

koszykarz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyplatający kosze i koszyki
noun

korgosse [~n -gossar] substantiv

ministrant(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chłopiec pełniący funkcję pomocnika katolickiego prezbitera, głównie podczas sprawowania mszy;
noun

koriander [~n] substantiv

kolendra(botanika, botaniczny) Coriandrum L., rodzaj roślin z rodziny selerowatych, mających zastosowanie kulinarne;
noun

Korinth substantiv

Korynt(geografia, geograficzny) miasto w Grecji, na półwyspie Peloponez;
noun

Korynt(historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto-państwo
noun

korintisk [~t ~a] adjektiv

koryncki(historia, historyczny, historycznie) od Korynt (miasto w starożytnej Grecji)
adjective

koryncki(historia, historyczny, historycznie) od Korynt (miasto-państwo, polis w starożytnej Grecji)
adjective

korynckiadjective
od Korynt (miasto w obecnej Grecji)

Koryntianin(historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec starożytnego miasta-państwa Koryntu
adjective

koryntianinadjective
mieszkaniec Koryntu

korintisk ordning

porządek koryncki(architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, będący odmianą porządku jońskiego;

korjakiska

koriacki(językoznawstwo, językoznawczy) język koriacki;

kork [~en ~ar] substantiv

korek(botanika, botaniczny) tkanka roślinna pokrywająca łodygi, bulwy i korzenie dębu korkowego i korkowca
noun

12

Sökhistorik