Svensk-Polsk ordbok »
konjugation betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| konjugation [~en ~er] substantiv | koniugacja(językoznawstwo, językoznawczy) odmiana czasownika przez osoby, liczbę, czas, tryb, aspekt, rodzaj; |
| Svenska | Polska |
|---|---|
| konjugation [~en ~er] substantiv | koniugacja(językoznawstwo, językoznawczy) odmiana czasownika przez osoby, liczbę, czas, tryb, aspekt, rodzaj; |
