Svensk-Polsk ordbok »

kon betyder på polska

SvenskaPolska
kondition [~en ~er] substantiv

kondycjanoun
forma fizyczna, wytrzymałość na wysiłek fizyczny

konditionalis [best. ~] substantiv

tryb przypuszczający(gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający przypuszczenie, wątpliwość, niezdecydowanie;
noun

konditor [~n ~er ] substantiv

cukiernik(zawód, zawodowy, zawodowo) rzemieślnik zajmujący się wytwarzaniem ciast i słodyczy
noun

konditori [~et ~er] substantiv

cukiernia(cukiernictwo) (handel, handlowy) miejsce, gdzie kupuje się wyroby cukiernicze (ciastka, torty itp.)
noun

kondom [~en ~er] substantiv

kondomnoun

prezerwatywa(seksuologia, seksuologiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) mechaniczny środek antykoncepcyjny stosowany głównie przez mężczyzn, wykonany z lateksu;
noun

kondominat

kondominiumterytorium podlegające wspólnej władzy przynajmniej dwóch państw;

kondor [~en ~er] substantiv

kondor(ornitologia, ornitologiczny) wielki drapieżny ptak z rodziny kondorowatych, występujący w Ameryce, przeważnie padlinożerny
noun

kondottiär [~en ~er] substantiv

kondotier(historia, historyczny, historycznie) we Włoszech, w okresie od XIV do XVI w.: dowódca armii najemników, sprzedający jej usługi miastom albo dworom książęcym
noun

kondrom

chrzęstniak(medycyna, medyczny) łagodny nowotwór tkanki chrzęstnej;

konduktör [~en ~er] substantiv

konduktornoun
osoba zajmująca się sprawdzaniem biletów, czasem też ich sprzedażą w pociągu (dawniej także w autobusie, tramwaju itp.);

kondylom [~et; pl. ~] substantiv

kłykcina(medycyna, medyczny) brodawkowaty wykwit skórny powstający w okolicy narządów rodnych i odbytu;
noun

konfederation [~en ~er] substantiv

konfederacja(społeczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) porozumienie osób fizycznych lub osób prawnych (również państw) w celu wspólnego działania
noun

konfekt [~en] substantiv

cukierek(spożywczy) drobny wyrób o słodkim smaku, pakowany zwykle w papierki, sporządzany z cukru i dodatków smakowych;
noun

konferens [~en ~er] substantiv

konferencjanoun
zjazd, spotkanie przedstawicieli instytucji bądź organizacji, w celu omówienia pewnych zagadnień

konfession [~en ~er] substantiv

wyznanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa religijna wewnątrz większego prądu religijnego;
noun

konfetti [~n] substantiv

konfettinoun
drobno pocięte kawałki papieru, najczęściej różnobarwne krążki, rzucane na uczestników głównie karnawałowej zabawy;

konfidentiell [~t ~a] adjektiv

poufnyadjective
tajny, powierzony w sekrecie

konfiguration [~en ~er] substantiv

konfiguracjanoun
układ elementów wchodzących we wzajemne relacje

układnoun
zbiór elementów powiązanych ze sobą w jakiś sposób;

konfigurera [~de ~t] verb

konfigurowaćverb
przystosowywać jakieś urządzenie do pożądanej pracy

konfirmation [~en ~er] substantiv

bierzmowanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim i Cerkwi prawosławnej sakrament potwierdzenia dojrzałości chrześcijańskiej;
noun

konfirmacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) u protestantów: uroczyste przyjęcie do gminy kościelnej chłopców i dziewcząt połączone z egzaminem i błogosławieństwem pastora;
noun

konfiskera [~de ~t] verb

konfiskowaćverb
dokonywać konfiskaty

konfiskering [~en ~ar] substantiv

konfiskata(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zajęcie części lub całego majątku osoby prywatnej na rzecz państwa
noun

konflikt [~en ~er] substantiv

konfliktnoun
sprzeczność (racji, wartości), spór między osobami; brak zgodności

konformig [~t ~a] adjektiv

stożkowyadjective
taki, który ma kształt stożka

konformist [~en ~er] substantiv

konformistanoun
człowiek, który bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie

konformistkanoun
kobieta, która bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie

konformistycznynoun
taki, który bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie

konfrontation [~en ~er] substantiv

konfrontacjanoun
porównanie ze sobą, zestawiając cechy wspólne i rozbieżne

konfrontera [~de ~t] verb

stanąćverb
trafić na wyzwanie

zderzaćverb
stawiać obok siebie w celu porównania, obserwacji wzajemnych oddziaływań

konfucianism [~en] substantiv

konfucjanizm(filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) system filozoficzno-religijny zapoczątkowany przez Konfucjusza;
noun

Konfucius substantiv

Konfucjusz(historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) chiński filozof;
noun

konfunderad [konfunderat ~e] adjektiv

rozkojarzonyadjective
zachowujący się lub myślący chaotycznie, nie mogący się skupić

Kongo substantiv

Kongo(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Afryce;
noun

Kongo(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce;
noun

kongoles [~en ~er] substantiv

Kongijczyknoun
obywatel Demokratycznej Republiki Konga

Kongijczyknoun
obywatel Konga

123