Svensk-Polsk ordbok »

kompromiss betyder på polska

SvenskaPolska
kompromiss [~en ~er] substantiv

kompromisnoun
sposób zakończenia dyskusji lub sporu, w którym obie strony rezygnują z części swoich żądań, chcąc zawrzeć porozumienie;

kompromisslös [~t ~a] adjektiv

bezkompromisowoadjective
w sposób bezkompromisowy

bezkompromisowyadjective
nieidący na kompromisy, nieuznający kompromisów