Svensk-Polsk ordbok »

kapa betyder på polska

SvenskaPolska
kapa [~de ~t] verb

odciąćverb

przywłaszczaćverb
zabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś

uciąćverb

uprowadzićverb
zmusić kogoś do pójścia ze sobą lub porwać środek lokomocji

kapabel [~t kapabla] adjektiv

zdolnyadjective
będący w stanie wykonać określoną czynność

kapacitet [~en ~er] substantiv

możnośćnoun

przepustowośćnoun
cecha tego, co przepustowe

zdolnośćnoun
naturalna sprawność i możliwość robienia czegoś

ładownośćnoun

nyskapande [~t] substantiv

nowatornoun
wprowadzający jakąś nowość, coś nowego w określonej dziedzinie

nowatorskinoun
wprowadzający coś nowego w jakiejś dziedzinie

omskapa [~de ~t] verb

przekształcaćverb
zmieniać coś w coś innego, nadawać czemuś inną formę

skapa [skapade, skapat, skapad el. skapt n. skapat el. skapt, pres. skapar] verb

stwarzaćverb
powoływać do istnienia

tworzyćverb
budować, konstruować coś nowego (również z niczego); przyczyniać się do powstania czegoś (także pojęć niematerialnych)

wykonywaćverb
wytwarzać lub produkować coś

skapande

kreacja(przestarzałe, przestarzały) wytwór kreacji (1.3)

kreacjaakt tworzenia czegoś

kreacjaelegancki i oryginalny strój, szczegół stroju lub uczesania o walorach artystycznych, zwykle kobiecy

stwarzanie(rzeczownik odczasownikowy) od stwarzać

tworzenie(rzeczownik odczasownikowy) od tworzyć

twórczośćaktywność opierająca się na tworzeniu, byciu kreatywnym

twórczośćdzieła; prace tworzone przez kogoś, ogół dorobku twórczego; dorobek artystyczny; 'biesiady'; akt

skapare [~n; pl. ~, best. pl. skaparna] substantiv

autornoun
twórca, wynalazca, założyciel

sprawcanoun
ten, który dokonuje czego

stwórca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przydomek boga, któremu przypisuje się stworzenie wszechświata lub ludzi;
noun

stwórcanoun
ktoś, kto coś stworzył (zwykle coś z niczego)

twórca(książkowy) osoba, która coś stworzyła, najczęściej dzieło sztuki
noun

twórczyninoun

sällskapa [~de ~t] verb

chodzić(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku
verb

przestawać(przestarzałe, przestarzały) obcować z kimś
verb

vitalkapacitet

pojemność życiowa(medycyna, medyczny) największa objętość powietrza, jaką człowiek może wydmuchać z płuc po maksymalnym wdechu;

återskapa [~de ~t] verb

odtwarzaćverb
ponownie tworzyć