Svensk-Polsk ordbok »

hugg betyder på polska

SvenskaPolska
hugg [~et; pl. ~] substantiv

dźgaćnoun
uderzać lub pchać czymś spiczastym i/lub ostrym

kłucienoun

nacięcie(technologia, technika, techniczny) rowek, wgłębienie na pilniku
noun

pchnięcienoun

ukąszenienoun

ukłucienoun

hugga [högg, huggit, huggen hugget huggna, pres. hugger] verb

kroićverb
oddzielać z czegoś kawałki lub dzielić na części za pomocą noża lub ostrego narzędzia

siekać(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) drobno kroić
verb

hugget som stucket

ganc egal

jeden czort

wszystko jedno

huggorm [~en ~ar] substantiv

żmija(herpetologia, herpetologiczny) gad z podrodziny węży;
noun

żmijowate(systematyka) (herpetologia, herpetologiczny) Viperidae Oppel, rodzina węży w obrębie nadrodziny Elapoidea;
noun

huggsexa [~n -sexor] substantiv

przepychankanoun

rozgrywkanoun

wyżerkanoun

huggtand [~en -tänder] substantiv

kieł(zoologia, zoologiczny) ząb między siekaczami a zębami trzonowymi;
noun

huggvapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv

broń siecznanoun

Bildhuggaren

Rzeźbiarz(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

förhuggning [~en ~ar] substantiv

zasiek(wojskowość, wojskowy) zapora lub ogrodzenie z drutu kolczastego, zwykle prowizoryczne
noun

halshugga [-högg, -huggit, -huggen -hugget -huggna, pres. -hugger] verb

ścinaćverb
dokonywać egzekucji poprzez dekapitację

halshuggning [~en ~ar] substantiv

dekapitacjanoun
ucięcie głowy;

korthuggen [-hugget -huggna] adjektiv

fragmentarycznyadjective

urywkowyadjective

munhuggas [-höggs, -huggits, pres. -huggs] verb

sprzeczać sięverb

hugg [~et; pl. ~] substantiv

praca dorywczanoun

rumphugga [-högg, -huggit, -huggen -hugget -huggna, pres. -hugger] verb

obcinaćverb

okrawaćverb

skogshuggare [~n; pl. ~, best. pl. -huggarna] substantiv

drwalnoun
człowiek pracujący w leśnictwie, który ścina drzewa;

späckhuggare [~n; pl. ~, best. pl. -huggarna] substantiv

orka(zoologia, zoologiczny) Orcinus orca L., drapieżny gatunek delfina, ubarwiony w czarno-białe plamy;
noun

stenhuggare [~n; pl. ~, best. pl. -huggarna] substantiv

kamieniarznoun
rzemieślnik, który zajmuje się obróbką kamieni