harmoni betyder på polska

Svenska	Polska
harmoni [~n ~er] substantiv	harmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element dzieła muzycznego; noun harmonianoun ład zgodanoun stan pozbawiony konfliktów czy kłótni, pojednanie
harmoniera [~de ~t] verb	współgraćverb wzajemnie się dopełniać, działać wspólnie
harmonium [harmoniet harmonier] substantiv	fisharmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych klawiszowych; noun
harmonisera [~de ~t] verb	harmonizowaćverb łączyć w zgodną całość
harmonisering [~en ~ar] substantiv	harmonizacja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wielogłosowe opracowanie utworu muzycznego noun
harmonisk [~t ~a] adjektiv	harmoniczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zbudowany według zasad harmonii muzycznej adjective
disharmoni [~n ~er] substantiv	dysharmonianoun brak harmonii zestawionych elementów
filharmoni [~n ~er] substantiv	filharmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instytucja organizująca koncerty muzyki poważnej, posiadająca własny skład muzyków noun
munharmonika [~n -harmonikor] substantiv	harmonijka ustna(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niewielki, ustny instrument, w którym dźwięk wyzwalany jest przez wciągane i wydmuchiwane przez muzyka powietrze poruszające podczas ruchu metalowe blaszki umieszczone wewnątrz; noun

Sökhistorik