gränsa betyder på polska

Svenska	Polska
gränsa [~de ~t] verb	graniczyćverb mieć wspólną granicę, sąsiadować zakrawaćverb być do czegoś podobnym, przypominać coś
gränsa till	kres(matematyka, matematyczny) największe z górnych lub najmniejsze z dolnych ograniczeń danego zbioru;
angränsande adjektiv	przyległyadjective graniczący z czymś, stykający się z czym sąsiedniadjective o terenie, państwie: bezpośrednio graniczący
avgränsa [~de ~t] verb	odgradzaćverb ogradzając, oddzielać coś od czegoś
begränsa [~de ~t] verb	ograniczaćverb zmniejszać coś, redukować dostępność czegoś, uszczuplać coś przepustnica(technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) w silniku tłokowym: urządzenie regulujące dopływ powietrza, mieszanki paliwowej, pary wodnej do cylindrów verb
begränsad	jednostronnyo wąskim zakresie; uwzględniający interes lub opinię tylko jednej ze stron ograniczonyo człowieku, jego umyśle: taki, który ma wąskie horyzonty myślowe lub jest mało inteligentny, ma ciasny umysł ograniczonytaki, który ma jasno określone granice, mieszczący się w określonym zakresie (najczęściej niewielkim) skończony(matematyka, matematyczny) nieosiągający plus/minus nieskończoności skończony(matematyka, matematyczny) o liczbie elementów wyrażonej liczbą naturalną;
obegränsad [obegränsat ~e] adjektiv	nieograniczonyadjective nie mający żadnych ograniczeń, niczym nie skrępowany

Sökhistorik