gärning betyder på polska

Svenska	Polska
gärning [~en ~ar] substantiv	osiągnięcienoun coś, co zostało osiągnięte uczyneknoun zachowanie się, postąpienie w jakiś sposób
gärningsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv	sprawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) podmiot powodujący niepożądane zdarzenia noun
Apostlagärningarna substantiv	Dzieje Apostolskienoun

Svenska

Polska

gärning [~en ~ar] substantiv

osiągnięcienoun
coś, co zostało osiągnięte

uczyneknoun
zachowanie się, postąpienie w jakiś sposób

gärningsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

sprawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) podmiot powodujący niepożądane zdarzenia
noun

Apostlagärningarna substantiv

Sökhistorik