Svensk-Polsk ordbok »

ensam betyder på polska

SvenskaPolska
ensam [~t ~ma] adjektiv

osamotnionaadjective

osamotnioneadjective

samadjective
bez nikogo / niczego innego, będący jedyny

samodzielnieadjective
bez cudzej pomocy, o własnych siłach

samotnaadjective

samotneadjective

samotnyadjective
odbywający się bez towarzystwa

samotnyadjective
taki, który jest sam, żyje samotnie

solowyadjective
wykonywany lub przeznaczony do wykonania przez jedną osobę

ensam i sitt slag

jedyny w swoim rodzajutaki, który jest unikatem

ensambarn [~et; pl. ~] substantiv

jedynaczkanoun
osoba płci żeńskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyne dziecko rodziny

jedynaknoun
osoba płci męskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyny syn rodziny

ensamhet [~en ~er] substantiv

samotnośćnoun
uczucie braku bliskich osób

ensamstående adjektiv

samotnyadjective
taki, który jest sam, żyje samotnie

wyłącznyadjective
należący do kogoś jednego lub przysługujący tylko jednej osobie

densamma pronomen

ta samapronoun

taka samapronoun

takie samopronoun

ten sampronoun
taki, który jest identyczny z obiektem, o którym mowa lub dokładnie ten obiekt

to samopronoun

en olycka kommer sällan ensam

nieszczęścia chodzą paramijedno niepowodzenie pociąga za sobą następne

gemensam [~t ~ma] adjektiv

razem(o wielu elementach, osobach itp.) łącznie, równocześnie, wszyscy / wszystkie
adjective

wspólnyadjective
charakterystyczny w równym stopniu dla grupy osób lub rzeczy

wspólnyadjective
należący lub używany przez kilka osób

wspólnyadjective
wykonywany razem przez kilka osób

↑

Sökhistorik

    Online ordböcker

    Fler kuriosa