Svensk-Polsk ordbok »

enhet betyder på polska

SvenskaPolska
enhet [~en ~er] substantiv

jednostka(matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zapis w którym podawana jest dana wartość
noun

jednośćnoun
wspólnota, unia, zjednoczenie

jedynka(edukacja, edukacyjny) ocena niedostateczna (najniższa) w szkole
noun

enhetlig [~t ~a] adjektiv

integralnyadjective
nierozerwalnie związany z czymś

jednolityadjective
niezróżnicowany pod względem budowy, składu

jednorodnyadjective
mający identyczne cechy

enhets-

jednostkowyodnoszący się do określonej wartości danej wielkości

angelägenhet [~en ~er] substantiv

odnosićnoun
dotyczyć czegoś

sprawanoun
to, co jest dla kogoś ważne

astronomisk enhet

jednostka astronomiczna(jednostka miary) (astronomia, astronomiczny) jednostka długości równa 149 597 870 700 metrom, co w przybliżeniu odpowiada średniej odległości Ziemi od Słońca;

avlägsenhet [~en] substantiv

oddalanie(rzeczownik odczasownikowy) od oddalać
noun

befogenhet [~en ~er] substantiv

uprawnienie, upoważnienie, kompetencjanoun

belägenhet [~en ~er] substantiv

położenienoun
miejsce znajdowania się czegoś

położenienoun
warunki, w jakich znajduje się dana osoba lub obiekt

sytuacjanoun
zespół okoliczności, stan, w którym ktoś lub coś się znajduje lub coś się dzieje

beläsenhet [~en] substantiv

erudycjanoun
rozległy zasób książkowej wiedzy; gruntowne wykształcenie

belåtenhet [~en] substantiv

satysfakcja(książkowy) uczucie zadowolenia ze spełnienia pewnych oczekiwań
noun

zadowolenienoun
uczucie przyjemności wywołane spełnieniem się pragnień lub pomyślnym obrotem sprawy

benägenhet [~en ~er] substantiv

gotowośćnoun
zamiar, skłonność, zdecydowanie

beskaffenhet [~en] substantiv

istotanoun
charakter, rodzaj, postać czegoś lub kogoś

drivenhet

napęd(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do nadawania ruchu jakiemuś mechanizmowi

napędcoś, co pobudza kogoś lub coś do działania

eftergivenhet [~en] substantiv

przyzwolenienoun
pozwolenie, zgoda na coś

uległośćnoun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

ustępliwośćnoun
cecha tego, co ustępliwe; cecha tych, którzy są ustępliwi

egenhet [~en ~er] substantiv

dziwactwonoun
czyjeś dziwaczne przyzwyczajenie

dziwacznośćnoun

osobliwośćnoun
immanentny, niezwykły, oryginalny charakter kogoś lub czegoś

erfarenhet [~en ~er] substantiv

doświadczenienoun
ogół zdobytych wiadomości i umiejętności

förlägenhet [~en] substantiv

konsternacjanoun

trudnośćnoun

zakłopotanienoun
poczucie braku pewności siebie w kłopotliwej sytuacji

zażenowanienoun
poczucie zakłopotania i wstydu

förmögenhet [~en ~er] substantiv

bogactwonoun
majątek, posiadane dobra o dużej wartości

fortunanoun
los, szczególnie ten dobry

fortunanoun
wielkie bogactwo

mająteknoun
bogactwo, fortuna

gemenhet [~en ~er] substantiv

nikczemność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest nikczemne; cecha tych, którzy są nikczemni
noun

godtrbogenhet

naiwniactwobycie naiwnym, łatwowiernym

godtrogenhet [~en] substantiv

łatwowiernośćnoun
cecha kogoś, kto ma skłonność do uznawania za prawdziwe niesprawdzonych informacji

12