Svensk-Polsk ordbok »

dia betyder på polska

SvenskaPolska
dia

slajd(fotografia) diapozytyw, małoobrazkowe przezrocze oprawione w tekturową lub plastikową ramkę, służące do rzutowania obrazu na ekran za pomocą rzutnika;

diabetes [~en el. ~] substantiv

cukrzyca(medycyna, medyczny) choroba metaboliczna objawiająca się podwyższonym poziomem cukru we krwi;
noun

diabetiker [~n; pl. ~] substantiv

diabetyk(medycyna, medyczny) osoba chora na cukrzycę
noun

diabetisk [~t ~a] adjektiv

cukrzycowy(medycyna, medyczny) związany z cukrzycą; wywołany cukrzycą
adjective

diabetologi

diabetologia(medycyna, medyczny) dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem cukrzycy oraz jej powikłań;

diadem [~et; pl. ~] substantiv

diademnoun
złota lub srebrna opaska na głowę, zakładana przez królów, książęta i duchownych jako oznaka ich władzy;

diafasisk

diafazyczny(językoznawstwo, językoznawczy) uwarunkowany stylistycznie

diafragma [~n; pl. diafragmer el. diafragmor] substantiv

przepona(anatomia, anatomiczny) duży mięsień w kształcie kopuły, oddzielający klatkę od niżej położonych narządów
noun

diagnos [~en ~er] substantiv

diagnoza(medycyna, medyczny) rozpoznanie choroby
noun

diagnosticera

diagnozowaćwystawiać diagnozę, rozpoznawać daną chorobę po przeprowadzeniu badań

diagnostik [~en] substantiv

diagnostyka(medycyna, medyczny) nauka o sposobach rozpoznawania chorób na podstawie przeprowadzonych badań (zarówno u ludzi, jak i u zwierząt);
noun

diagnostyka(psychologia, psychologiczny) proces oceny cech i stanów psychicznych człowieka dokonywany przez psychologa za pomocą metod psychologicznych, którymi najczęściej są testy psychologiczne, obserwacja psychologiczna i wywiad;
noun

diagnostisera [~de ~t] verb

diagnozowaćverb
wystawiać diagnozę, rozpoznawać daną chorobę po przeprowadzeniu badań

diagnostisk [~t ~a] adjektiv

diagnostycznyadjective
dotyczący diagnostyki, służący do oceny stanu czegoś lub kogoś

diagonal

dziurkacz biurowy(biurowość, biurowy) przyrząd do robienia dziurek na brzegach kartek, które mają być przechowywane w skoroszytach lub segregatorach;

przekątna(geometria) odcinek łączący dwa wierzchołki wielokąta lub wielościanu, nieleżące na jego jednym boku lub ścianie i znajdujące się całkowicie wewnątrz tego wielokąta lub wielościanu

skośnytaki, który tworzy z jakąś płaszczyzną lub linią kąt ostry

ukośnynachylony w stosunku do czegoś pod kątem ostrym

diagram [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv

diagramnoun
graficzna, schematyczna ilustracja czegoś, np. struktury, idei, procesu, wartości;

grafiknoun
osoba zawodowo zajmująca się grafiką – klasyczną lub komputerową

wykresnoun
graficzne przedstawienie danych, zjawisk, zależności;

diakon [~en ~er] substantiv

diakon(kościelny) duchowny z najniższym stopniem święceń sakramentalnych;
noun

diakronisk [~t ~a] adjektiv

diachroniczny(językoznawstwo, językoznawczy) uwarunkowany czasowo
adjective

dialekt [~en ~er] substantiv

dialekt(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium;
noun

gwara(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od przyjętego języka standardowego;
noun

narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od języka standardowego;
noun

narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka;
noun

dialektal [~t ~a] adjektiv

dialektalnyadjective

dialektyczny(filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki
adjective

gwarowyadjective
dotyczący gwary

dialektik [~en] substantiv

dialektyka(filozofia, filozoficzny) metoda wyrażania myśli polegająca na dochodzeniu do prawdy poprzez ukazywanie sprzeczności zawartych w pojęciach i przekonaniach
noun

dialektolog [~en ~er] substantiv

dialektolog(językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów
noun

dialektologi [~n] substantiv

dialektologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach;
noun

dialog [~en ~er] substantiv

dialognoun
rozmowa dwóch osób

dialys [~en ~er] substantiv

dializanoun
metoda oczyszczania roztworów koloidalnych z elektrolitów przy użyciu błony półprzepuszczalnej.

diamant [~en ~er] substantiv

diament(geologia, geologiczny) (mineralogia, mineralogiczny) minerał, przezroczysta odmiana węgla występująca w przyrodzie;
noun

diameter [~n diametrar] substantiv

średnica(geometria) odcinek prowadzący od jednej do drugiej krawędzi okręgu, koła lub przekroju cylindra i przechodzący przez jego środek;
noun

średnicanoun
długość średnicy (1.1)

diametral [~t ~a] adjektiv

diametralnieadjective
przeciwstawnie, krańcowo różnie

Diana

Diana(mitologia rzymska) bogini łowów i przyrody, utożsamiana z grecką Artemidą;

12