Svensk-Polsk ordbok »

brotta betyder på polska

SvenskaPolska
brotta [~de ~t] verb

mocowaćverb
starać się pokonać kogoś w walce wręcz

zmaganieverb
stawanie naprzeciw problemu; próby przezwyciężenia czegoś

zmagać sięverb
walczyć (także (przenośnie, przenośnia))

brottas [brottades brottats] verb

borykać sięverb
pokonywać jakieś trudności, próbować coś przezwyciężyć

brottare [~n; pl. ~, best. pl. brottarna] substantiv

zapaśniczkanoun

zapaśniknoun
sportowiec uprawiający zapasy (bez względu na styl)