Svensk-Polsk ordbok »

brand betyder på polska

SvenskaPolska
brand [~en bränder] substantiv

ogieńnoun
płomienie i żar powstające podczas procesu gwałtownego utleniania;

pożarnoun
niekontrolowane rozprzestrzenianie się ognia;

Brandenburg

Brandenburgia(geografia, geograficzny) (administracja) kraj związkowy w północno-wschodniej części Republiki Federalnej Niemiec ze stolicą w Poczdamie;

Brenna(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) prasłowiańska twierdza nad Hawelą w Brandenburgii;

Brandenburg an der Havel

Brandenburg(geografia, geograficzny) (skrót, skrótowiec, skrótowo) Brandenburg an der Havel, miasto w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, położone nad rzeką Hawelą;

brandfarlig [~t ~a] adjektiv

palnyadjective
przeznaczony do palenia lub spalania

brandgul [~t ~a] adjektiv

ognistożółtyadjective
żółty w ognistym odcieniu

pomarańczadjective
kolor pomarańczowy

pomarańczowyadjective
mający kolor drugiego pasma tęczy, taki jak kolor owocu pomarańczy itp.; żółty z czerwonym zabarwieniem;

brandkronad kungsfågel

zniczek(ornitologia, ornitologiczny) Regulus ignicapilla, mały ptak z rodziny mysikrólikowatych;

brandkår [~en ~er] substantiv

straż pożarnanoun
wyspecjalizowana formacja, zawodowa lub ochotnicza, zajmująca się zwalczaniem pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, mienia lub środowiska;

brandman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

strażaknoun
osoba szkolona do walki z ogniem;

brandpost [~en ~er] substantiv

hydrantnoun
urządzenie, które umożliwia bezpośredni pobór z głównych przewodów sieci wodociągowej wody do celów gospodarczych i pożarniczych;

brandröd

popędliwycharakteryzujący się popędliwością, porywczością, impulsywnością

brandsläckare [~n; pl. ~, best. pl. -släckarna] substantiv

gaśnica(technologia, technika, techniczny) przenośny przyrząd do gaszenia pożaru;
noun

brandsoldat [~en ~er] substantiv

strażaknoun
osoba szkolona do walki z ogniem;

brandstation [~en ~er] substantiv

jednostka ratowniczo-gaśniczanoun
podstawowa, strażacka jednostka organizacyjna, posiadająca siły i środki umożliwiające samodzielne organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych i miejscowych zagrożeń

remizanoun
budynek straży pożarnej, magazyn sprzętu przeciwpożarowego;

brandtrappa [~n -trappor] substantiv

wyjście pożarowenoun
dodatkowe wyjście z budynku, które umożliwia ewakuację w przypadku pożaru

brandy [~n] substantiv

brandy(spożywczy) napój alkoholowy powstały poprzez destylację wina;
noun

winiak(spożywczy) wódka destylowana z wina, głównie gronowego;
noun

kallbrand [~en] substantiv

gangrena(medycyna, medyczny) proces gnilny tkanek wywołany w żywym organizmie przez bakterie gnilne;
noun

zgorzelnoun

mjältbrand [~en] substantiv

wąglik(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) ostra bakteryjna choroba zakaźna, zwłaszcza bydła, owiec i koni;
noun

mordbrand [~en -bränder] substantiv

podpalenienoun
umyślne podłożenie ognia mające na celu wywołanie pożaru;

von Willebrands sjukdom

choroba von Willebranda(medycyna, medyczny) choroba charakteryzująca się skłonnością do krwawień samoistnych lub po urazach;