bräcka betyder på polska

Svenska	Polska
bräcka [bräckte, bräckt] verb	pobićverb przysmażaćverb pęknięcieverb świtaćverb
murbräcka [~n -bräckor] substantiv	taran(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) machina oblężnicza z ciężką kłodą do kruszenia murów i rozbijania bram; noun

Svenska

Polska

bräcka [bräckte, bräckt] verb

murbräcka [~n -bräckor] substantiv

taran(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) machina oblężnicza z ciężką kłodą do kruszenia murów i rozbijania bram;
noun

Sökhistorik