Svensk-Polsk ordbok »

all betyder på polska

SvenskaPolska
allvarligt

ciężkow ciężki sposób, z obciążeniem; nie łatwo, nie lekko

allvarsam [~t ~ma] adjektiv

doniosłyadjective
o dużym znaczeniu

allvetande adjektiv

wszechwiedzący(książkowy) wiedzący wszystko
adjective

absensanfall

absencyjnyzwiązany z absencją, nieobecnością, dotyczący absencji, nieobecności

ädelmetall [~en ~er] substantiv

metal szlachetnynoun

alkalimetall [~en ~er] substantiv

potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków
noun

anbefalla [-befallde -befallt] verb

powierzaćverb
zlecać komu sprawowanie określonej funkcji lub zrobienie czegoś

anfall [~et; pl. ~] substantiv

atak(medycyna, medyczny) nieprzewidziane pojawienie się objawów chorobowych
noun

ciąg(technologia, technika, techniczny) przepływ określonego czynnika (wody, gazu, spalin itp.) wywołany różnicą ciśnień
noun

dopasowywaćnoun
dobierać do siebie części, aby stanowiły właściwą całość

dopasowywaćnoun
układać coś na czymś, aby dobrze przylegało

komunikacyjnynoun
związany z komunikacją, dotyczący komunikacji

napad(medycyna, medyczny) atak (choroby, dolegliwości)
noun

napadnoun
atak, napaść, zaatakowanie; napadnięcie na kogoś

ofensywanoun
masowe pojawienie się czegoś

przystawaćnoun
przylegać dokładnie do czegoś; być dopasowanym

transportowynoun
dotyczący transportu

uderzenie(wojskowość, wojskowy) gwałtowny atak wojsk na armię nieprzyjaciela
noun

w formienoun
w dobrej kondycji

wciskaćnoun
przyciskając, umieszczać w czymś ciasnym lub tam, gdzie jest mało miejsca

wjazdnoun
miejsce, przez które można dokądś wjechać

wozićnoun
przemieszczać coś przy pomocy jakiegoś pojazdu

anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

atakowaćverb
o chorobach: dotyczyć pewnego organu, układu

atakowaćverb
występować w sposób agresywny przeciw komuś lub czemuś

anhålla [-höll, -hållit, -hållen -hållet -hållna, pres. -håller] verb

sprawowaćverb
wypełniać obowiązki, pełnić funkcję

startowaćverb
rozpoczynać jakąś działalność

wymierzaćverb
określać wielkość czegoś przydzielonego komuś

zatrzymywaćverb
aresztować

anhållan [best. ~; i pl. används anhållanden] substantiv

prośbanoun
uprzejme zwrócenie się do kogoś w celu uzyskania czegoś; skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia

anställa [-ställde -ställt] verb

zatrudniaćverb
dawać komuś pracę

zatrudnićverb

anställd [pl. ~a] adjektiv

najemnik(rzadki, rzadko używany) pracownik, pracujący zwykle dorywczo dla różnych pracodawców, pracownik najemny
adjective

pracownikadjective
osoba, która została zatrudniona za wynagrodzenie – przez instytucję, firmę lub inną osobę;

zatrudnionyadjective
człowiek posiadający zatrudnienie

zatrudnionyadjective
mający zatrudnienie

anställning [~en ~ar] substantiv

regulacjanoun
sterowanie zmianą danej wielkości

zajmowanie(rzeczownik odczasownikowy) od zajmować
noun

zatrudnienie(rzeczownik odczasownikowy) od zatrudnić
noun

anställningsavtal [~et; pl. ~] substantiv

umowa o pracę(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa zawarta między pracodawcą a pracownikiem, w której pracownik zobowiązuje się do wykonywania dla pracodawcy określonej pracy za określonym wynagrodzeniem;
noun

ansvällning [~en ~ar] substantiv

obrzęk(medycyna, medyczny) nagromadzenie się płynu w przestrzeni pozakomórkowej, powodujące zauważalne powiększenie narządu lub części ciała;
noun

3456