Svensk-Polsk ordbok »

ösa betyder på polska

SvenskaPolska
ösa

zaczerpywaćnabierać coś płynnego lub sypkiego

ösa [~n, ösor] substantiv

polaćnoun

ösa [~n, ösor]

rozlewaćlejąc, napełniać kilka naczyń

avlösa [-löste -löst] verb

wymienićverb
dokonać wymiany, zmiany - dać coś za coś innego

zmienić(zobacz) zmieniać
verb

förslösa [~de ~t] verb

drobnostkaverb
coś nieistotnego, coś co nie ma dużego znaczenia

duperele(pospolicie) nieprzydatne przedmioty
verb

fraszka(potocznie, potoczny) błahostka
verb

głupstwoverb
niezbyt ważna, błaha sprawa

marnotrawićverb
nie wykorzystywać rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarować

fösa [föste föst] verb

gnaćverb

popychaćverb

klösa [klöste klöst] verb

drapaćverb
przeciągać po czymś paznokciami lub pazurami

lösa [löste löst] verb

rozpuszczaćverb

rozpuścićverb
sporządzić roztwór dwóch lub więcej substancji, zwykle o różnym stanie skupienia

rozpuścićverb
wywołać zmianę stanu skupienia, topnienie czegoś

rozwiązywaćverb
dochodzić do wyniku zadania, testu

rozwiązywaćverb
szukać odpowiedzi na zagadkę

rozwiązywaćverb
szukać sposobu usunięcia problemu

lösa upp

rozkładać(chemia, chemiczny) powodować rozpad chemiczny

lösaktig [~t ~a] adjektiv

rozwiązłyadjective
niemoralny, rozpustny

självutlösare [~n; pl. ~, best. pl. -utlösarna] substantiv

samowyzwalacz(fotografia) mechanizm lub funkcjonalność oprogramowania aparatu fotograficznego pozwalająca na wyzwolenie spustu samoczynnie po określonym czasie;
noun

slösa [~de ~t] verb

marnotrawićverb
nie wykorzystywać rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarować

marnowaćverb
wykorzystywać w sposób, który nie przynosi korzyści

przepuścić(potocznie, potoczny) roztrwonić coś (najczęściej pieniądze), zmarnotrawić
verb

szafowaćverb
używać czegoś nieoszczędnie; trwonić coś

slösaktig [~t ~a] adjektiv

marnotrawnyadjective
niewykorzystujący rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarujący, rozrzutny

rozrzutnyadjective
wydający pieniądze lub zużywający jakieś dobra ponad miarę i bez potrzeby; (także, też) będący objawem czyjegoś marnotrawstwa

slösaktighet [~en] substantiv

marnotrawienie(rzeczownik odczasownikowy) od marnotrawić
noun

slösare [~n; pl. ~, best. pl. slösarna] substantiv

marnotrawcanoun
osoba, która wykorzystuje rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie nimi gospodaruje, jest rozrzutna

vårdslösa [~de ~t] verb

lekceważyćverb
traktować kogoś lub coś pogardliwie, bez szacunku lub zainteresowania

återlösa [-löste -löst] verb

zbawiać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) odżegnać niebezpieczeństwo potępienia wiecznego
verb

överösa [-öste -öst] verb

obrzucićverb

zasypaćverb