yr w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| yr [~t, ~a] adjektiv | mętlikadjective zawrótadjective |
| yra | bredzićmówić bez sensu we śnie lub w chorobie |
| yra [~de, ~t] verb | majaczenieverb majaczyćverb zadymkaverb zamiećverb zawrót głowyverb |
| yrka [~de ~t] verb | żądaćverb |
| yrke [~t ~n] substantiv | zawodowynoun zawódnoun |
| yrkesmässig [~t ~a] adjektiv | profesjonalny(o uprawianej dziedzinie) uprawiany fachowo jako zawód (np. teatr) zawodowyadjective |
| yrkesskola [~n -skolor] substantiv | zawodówka(potocznie, potoczny) szkoła zawodowa |
| yrkesutbildning [~en ~ar] substantiv | nauka zawodunoun |
| yrsel [~n] substantiv | zawroty głowy(medycyna, medyczny) nieprzyjemne, subiektywne odczucie wirowania lub braku równowagi; |
| yrvaken [-vaket -vakna] adjektiv | półprzytomnyadjective półsennyadjective rozespanyadjective |
| abietinsyra | kwas abietynowy(chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy kwasów żywicznych, żółte ciało stałe występujące naturalnie w żywicach drzew iglastych; |
| afrofrisyr [~en ~er] substantiv | afronoun |
| akrylsyra [~n -syror] substantiv | kwas akrylowy(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy nienasycony kwas karboksylowy, stosowany do produkcji tworzyw sztucznych i żywic akrylowych; |
| aminosyra [~n -syror] substantiv | aminokwas(biochemia, biochemiczny) związek organiczny, materiał budulcowy białek; |
| arbetersmyra | pracowniczkakobieta zatrudniona, pracująca w zakładzie pracy |
| arbetsstyrka [~n -styrkor] substantiv | załoganoun |
| askorbinsyra [~n -syror] substantiv | kwas askorbinowy(biochemia, biochemiczny) rozpuszczalny w wodzie związek organiczny stosowany jako środek zwiększający odporność organizmu; |
| Assyrien | Asyria(historia, historyczny, historycznie) starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii; |
| assyrier [~n; pl. ~] substantiv | Asyryjczyk(etnografia, etnograficzny) przedstawiciel semickiego narodu zamieszkującego północny Irak, Iran, południową Turcję i Syrię; |
| assyriologi [~n] substantiv | asyrologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka badająca starożytną kulturę duchową i kulturę materialną ludów Mezopotamii; |
| assyriologisk | |
| assyrisk [~t ~a] adjektiv | asyryjski(językoznawstwo, językoznawczy) (starożytność) dialekt asyryjski języka akadyjskiego; asyryjski(językoznawstwo, językoznawczy) język asyryjski; asyryjskiadjective |
| avfyra [~de ~t] verb | odpalaćverb odprawiaćverb ogniowyverb pożarny(przestarzałe, przestarzały) związany z pożarem lub pożarnictwem redukowaćverb rozładować(fizyka, fizyczny) (elektryczność) pozbawić akumulator, kondensator itp. ładunku elektrycznego; także o całym urządzeniu z akumulatorem walić(potocznie, potoczny) strzelać z broni |
