vråla w języku polskim

Szwedzki	Polski
vråla [~de ~t] verb	wrzeszczećverb krzyczeć bardzo głośno i intensywnie
vrålapa [~n -apor] substantiv	wyjec(zoologia, zoologiczny) Alouatta, południowoamerykańska małpa o donośnym głosie; noun

Historia wyszukiwania