słownik Szwedzko-Polski »

vinna w języku polskim

SzwedzkiPolski
vinna [vann, vunnit, vunnen vunnet vunna, pres. vinner] verb

osiągaćverb
realizować pewien cel

wygraćverb

wygrywaćverb
grając w coś, zdobyć wygraną

wygrywaćverb
zdobyć pierwsze miejsce w jakiejś rywalizacji, pokonać przeciwników, odnieść zwycięstwo

zdobywaćverb
uzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi

zdobywaćverb
zjednywać sobie, pozyskiwać względy

zwyciężaćverb
odnosić zwycięstwo nad kimś lub czymś

vinnande adjektiv

zwycięskiadjective
związany ze zwycięstwem, dotyczący zwycięstwa

vinnare [~n; pl. ~, best. pl. vinnarna] substantiv

zwycięzcanoun
ten, który zwyciężył, wygrał

barnsängskvinna

położnicakobieta w okresie połogu

frånskild kvinna

rozwódkakobieta, która się rozwiodła

försvinna [försvann, försvunnit, försvunnen försvunnet försvunna, pres. försvinner] verb

przemijaćverb
kończyć się bezpowrotnie

przepadaćverb
stawać się niełatwym do odnalezienia, niewidocznym

zaginąćverb
zniknąć bez śladu; przepaść bez wieści

zanikaćverb
przestawać istnieć

znikaćverb
przestawać być w jakimś miejscu

znikaćverb
stawać się niewidocznym

zniknąćverb

grevinna [~n grevinnor] substantiv

hrabinanoun
żona hrabiego

idrottskvinna [~n -kvinnor] substantiv

sportsmenka(sport, sportowy) zawodniczka sportowa
noun

kvinna [~n kvinnor] substantiv

białogłowanoun

kobietanoun
dorosły człowiek płci żeńskiej;

niewiastanoun

lappkvinna

Laponkakobieta narodowości lapońskiej

ogift kvinna

stara pannaniemłoda kobieta, która nie wyszła za mąż

poliskvinna

policjantkakobieta, która pracuje w policji

vinna

papieżycalegendarna kobieta wyświęcona na papieża

rösträttskvinna

sufrażystka(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) działaczka walcząca o prawa wyborcze dla kobiet na przełomie XIX i XX wieku (głównie w krajach anglosaskich);

samekvinna

Laponkakobieta narodowości lapońskiej

spåkvinna [~n -kvinnor] substantiv

wróżbiarka(ezoteryka) kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości
noun

svinna [svann, svunnit, svunnen svunnet svunna, pres. svinner] verb

mijaćverb

taleskvinna [~n -kvinnor] substantiv

rzeczniczka(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) kobieta występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję
noun

tillvinna sig

zdobywaćuzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi

zdobywaćzjednywać sobie, pozyskiwać względy

tjänstekvinna [~n -kvinnor] substantiv

urzędniczkanoun
kobieta pracująca w urzędzie

trollkvinna [~n -kvinnor] substantiv

czarodziejka(fantasy) kobieta potrafiąca czarować, rzucać czary
noun

czarodziejka(przenośnie, przenośnia) kobieta piękna, oczarowująca, uwodzicielska
noun

tvinna [~de ~t] verb

przekręcaćverb
kręcąc się, zmieniać swoją pozycję

twist(choreografia, choreograficzny) taniec towarzyski w takcie dwudzielnym, w którym partnerzy tańczą osobno, wykonując energiczne skręty nóg, bioder i rąk
verb

wykręcać(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) nadwerężać staw na skutek nieodpowiedniego ruchu albo nieprzewidzianej czynności
verb

12