vapen w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| vapen [vapnet; pl. ~, best. pl. vapnen] substantiv | broń(wojskowość, wojskowy) narzędzie walki, służące do obrony lub ataku na wroga; godło(heraldyka, heraldyczny) wizerunek przedstawiony na tarczy herbowej; herb(heraldyka, heraldyczny) dziedziczny znak szlachecki; herb(heraldyka, heraldyczny) godło miejskie, państwowe, regionalne, firmowe herbowynoun |
| vapenbroder [~n -bröder] substantiv | towarzysz broni(wojskowość, wojskowy) osoba, która wspólnie z kimś walczy lub walczyła |
| vapendragare [~n; pl. ~, best. pl. -dragarna] substantiv | rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę |
| vapensköld [~en ~ar] substantiv | skud(numizmatyka, numizmatyczny) dawna złota lub srebrna moneta; tarcza(heraldyka, heraldyczny) element herbu w kształcie tarczy (1.1) |
| vapenvila [~n -vilor] substantiv | rozejmnoun |
| vapenvägrare [~n; pl. ~, best. pl. -vägrarna] substantiv | obdżektor(wojskowość, wojskowy) (filozofia, filozoficzny) osoba odmawiająca odbycia obowiązkowej służby wojskowej z powodów religijnych, moralnych lub etycznych; |
| biovapen | broń biologiczna(wojskowość, wojskowy) rodzaj broni masowego rażenia, w której ładunkiem bojowym są patogenne mikroorganizmy lub wirusy; |
| blankvapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv | broń białanoun |
| eldvapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv | broń palna(wojskowość, wojskowy) broń miotająca pociski energią gazów powstałych ze spalania ładunku miotającego; |
| huggvapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv | broń siecznanoun |
| kemiskt vapen | broń chemiczna(wojskowość, wojskowy) broń masowego rażenia wykorzystująca trujące związki chemiczne; |
| kärnvapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv | broń atomowa(wojskowość, wojskowy) broń masowego rażenia, która wykorzystuje energię atomową: syntezy lub rozszczepienia jąder atomów |
| kärnvapenfri [~tt ~a] adjektiv | bezatomowyadjective |
| kärnvapenkrig [~et; pl. ~] substantiv | wojna atomowanoun wojna jądrowanoun wojna nuklearnanoun |
| massförstörelsevapen [-vapnet; pl. ~, best. pl. -vapnen] substantiv | broń masowego rażenia(wojskowość, wojskowy) broń mająca moc niszczycielską o bardzo szerokim zasięgu; |
