utgå w języku polskim

Szwedzki	Polski
utgå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går] verb	wygasaćverb tracić ważność
utgång [~en ~ar] substantiv	wyjazdnoun fakt wyjechania skądś, opuszczenia jakiegoś miejsca wyjścienoun droga lub otwór, którym się wychodzi wyjścienoun spotkanie towarzyskie poza własnym domem wynik(sport, sportowy) stan spotkania/meczu noun wyniknoun rezultat, skutek
utgångsläge [~t ~n] substantiv	punkt wyjścianoun początkowe położenie, stan inicjujący jakiś proces, podłoże zmiany, źródło wydarzeń
utgångspunkt [~en ~er] substantiv	punkt wyjścianoun początkowe położenie, stan inicjujący jakiś proces, podłoże zmiany, źródło wydarzeń założenienoun teza stanowiąca punkt wyjścia do dalszych rozważań i dalszego toku rozumowania
utgåva [~n -gåvor] substantiv	edycjanoun wydanie, publikacja
prutgås [~en -gäss] substantiv	bernikla obrożna(ornitologia, ornitologiczny) Branta bernicla, gatunek gniazdujący w arktycznej tundrze; noun

Historia wyszukiwania