Szwedzki | Polski |
---|---|
uppror [~et; pl. ~] substantiv | buntnoun insurekcja(książkowy) powstanie zbrojne powstanienoun rebelianoun rewoltanoun zamieszkinoun |
upprorisk [~t ~a] adjektiv | powstańczyadjective |
göra uppror | powstawaćwzniecać powstanie, rozpoczynać walkę zbrojną zbuntowanyczłowiek, który uległ buntowi |
Warszawaupproret | powstanie warszawskie(historia, historyczny, historycznie) działania zbrojne podjęte przez żołnierzy Armii Krajowej na terenie Warszawy i w jej okolicach od 1 sierpnia 1944 roku; |