uppriktig w języku polskim

Szwedzki	Polski
uppriktig [~t ~a] adjektiv	otwartyadjective o człowieku: nieukrywający swoich intencji, uczuć szczeryadjective dotyczący szczerości; taki, który mówi prawdę; wyraża się szczerze, nie ukrywa tego, co myśli i czuje
uppriktighet [~en ~er] substantiv	szczerośćnoun cecha tego, kto jest szczery

Szwedzki

Polski

uppriktig [~t ~a] adjektiv

otwartyadjective
o człowieku: nieukrywający swoich intencji, uczuć

szczeryadjective
dotyczący szczerości; taki, który mówi prawdę; wyraża się szczerze, nie ukrywa tego, co myśli i czuje

uppriktighet [~en ~er] substantiv

szczerośćnoun
cecha tego, kto jest szczery

Historia wyszukiwania