tyna w języku polskim

Szwedzki	Polski
tyna [~de ~t] verb	wygasaćverb przestawać być
tyna bort	marniećtracić wartość, stawać się marnym zanikaćprzestawać istnieć
avtynande	rezygnacjastan przygnębienia, który zwykle towarzyszy sytuacji, na którą nie ma się wpływu
föra en tynande tillvaro	pędzić marny żywot wegetować

Historia wyszukiwania