słownik Szwedzko-Polski »

tik w języku polskim

SzwedzkiPolski
partikel [~n partiklar] substantiv

drobinanoun

partykuła(językoznawstwo, językoznawczy) nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech;
noun

plastikkirurgi [~n] substantiv

chirurgia plastyczna(medycyna, medyczny) operacyjna korekta naturalnych lub nabytych defektów ciała
noun

pneumatik [~en] substantiv

pneumatykanoun

politik [~en] substantiv

politykanoun
całokształt działań jakiejś grupy, partii politycznej lub organizacji związanych z dążeniem do zdobycia i utrzymania władzy;

politykanoun
system odgórnie wprowadzonych zasad

politiker [~n; pl. ~] substantiv

polityknoun
osoba zajmująca się polityką

portik [~en ~er] substantiv

portyk(architektura, architektoniczny) przednia część budowli przed wejściem głównym, z rzędem kolumn;
noun

praktik [~en ~er] substantiv

praktykanoun
doświadczenie zdobyte dzięki działalności ludzkiej

praktykanoun
okres szkolenia lub nabywania wprawy w jakimś zawodzie

praktykanoun
świadoma i celowa działalność ludzka

praktykanoun
wykonywanie zawodu

praktykowaćnoun
zazwyczaj o lekarzu, adwokacie: wykonywać swój zawód

staż(urzędowy) próbny okres pracy przed objęciem samodzielnego stanowiska, praktyka
noun

wprawiaćnoun
ćwiczyć, aby nabyć wprawy

życiowy(potocznie, potoczny) biorący pod uwagę realia życia
noun

praktikant [~en ~er] substantiv

adeptnoun
osoba, która się kształci, szczególnie osoba zdobywająca wiedzę praktyczną

lekarz stażystanoun
absolwent studiów medycznych odbywający staż w szpitalu

praktykantnoun
ktoś, kto odbywa praktykę zawodową

praktykantkanoun

problematik [~en ~er] substantiv

problematykanoun
ogół problemów związanych z jakąś dziedziną

psykoanalytiker [~n; pl. ~] substantiv

psychoanalityknoun
psycholog, który stosuje psychoanalizę w leczeniu swoich pacjentów

realpolitik [~en] substantiv

Realpolitik(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka oparta na kalkulacji siły i narodowych interesów, odrzucająca czynniki moralne i etyczne jako zakłócające realistyczne podejście do danej sprawy;
noun

rebetiko

rebetiko(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (etnografia, etnograficzny) gatunek tradycyjnej wokalnej muzyki greckiej, z buzuki jako instrumentem wiodącym, a będącej miksem muzyki bizantyjskiej, zachodniej i orientalnej, zapoczątkowanej w XIX w. przez ludzi z biedoty miejskiej i marginesu społecznego;

reumatiker [~n; pl. ~] substantiv

reumatyknoun
osoba cierpiąca na reumatyzm

romantik [~en] substantiv

romantyzm(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) epoka w historii sztuki i literatury, trwająca od lat 90. XVIII wieku do lat 40. XIX wieku, charakteryzująca się zainteresowaniem sferą indywidualnych uczuć, kulturą ludową i historią, zaprzeczająca racjonalizmowi, głosząca swobodę twórczą i odrzucająca sztywne kanony klasycyzmu;
noun

runtikring adverb

dookołaadverb

semantik [~en] substantiv

semantyka(filozofia, filozoficzny) (logika, logiczny) dział semiotyki zajmujący się badaniem związków między wyrażeniami językowymi a rzeczywistością
noun

semantyka(informatyka, informatyczny) związki między instrukcjami, wyrażeniami itp. języka programowania a znaczeniem programu rozumianym jako zachowanie się komputera, systemu itp.
noun

semantyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa zajmujący się znaczeniem wyrażeń językowych
noun

semiotik [~en] substantiv

semiotyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa badający systemy znakowe;
noun

självkritik [~en] substantiv

samokrytycyzm(książkowy) umiejętność krytycznego i obiektywnego oceniania siebie
noun

skeptiker [~n; pl. ~] substantiv

sceptyknoun
człowiek sceptyczny, wątpiący, niedowierzający

skolastik [~en] substantiv

scholastyka(historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) nauka uprawiana na średniowiecznych uniwersytetach;
noun

slavistik [~en] substantiv

slawistykanoun
dziedzina nauki badająca i opisująca narody słowiańskie, ich kulturę, języki i historię

sociolingvistik [~en] substantiv

socjolingwistyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się funkcjonowaniem języka w społeczeństwie;
noun

sofistikerad [sofistikerat ~e] adjektiv

wyrafinowanyadjective
mający wyszukane maniery, kulturę, zachowanie

som en elefant i en porslinsbutik

jak słoń w składzie porcelanyw sposób niezręczny, nieumiejętny

statistik [~en ~er] substantiv

statystykanoun
nauka zajmująca się zbieraniem i analizą danych dotyczących zjawisk masowych;

statystykanoun
wynik procesu zbierania i analizy danych dotyczących jakiegoś zjawiska masowego, prezentowany najczęściej w postaci tabel lub wykresów

4567