słownik Szwedzko-Polski »
täppa w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| täppa | utykaćwypełniać czymś szpary, aby coś nie przedostało się przez nie |
| täppa [~n, täppor] substantiv | działkanoun ogródeknoun parcelanoun zatyczkanoun |
| täppa igen | zatykaćwkładać coś w otwór, zamykając go |
| täppa till | zatykaćwkładać coś w otwór, zamykając go |
| andtäppa [~n] substantiv | duszność(medycyna, medyczny) subiektywne poczucie ograniczenia oddechu; |
| brösttäppa | duszność(medycyna, medyczny) subiektywne poczucie ograniczenia oddechu; |
