strunta w języku polskim

Szwedzki	Polski
strunta [~de ~t, imper. ibl. strunt] verb	mieć w nosie(eufemistycznie) lekceważyć kogoś lub coś, nie interesować się, być obojętnym wobec kogoś lub czegoś verb
strunt [~en, ~ar]	bzduracoś nieprawdziwego, niedorzecznego

Historia wyszukiwania