stank w języku polskim

Szwedzki	Polski
stank [~en ~er] substantiv	smródnoun przykry zapach swądnoun niemiła woń
stinka [stank, sup. saknas, pres. stinker] verb	cuchnąćverb brzydko pachnieć, śmierdzieć śmierdziećverb wydzielać nieprzyjemny zapach
misstanke [~n -tankar] substantiv	podejrzenienoun posądzenie kogoś o coś, domniemanie czyjejś winy

Szwedzki

Polski

stank [~en ~er] substantiv

smródnoun
przykry zapach

swądnoun
niemiła woń

stinka [stank, sup. saknas, pres. stinker] verb

cuchnąćverb
brzydko pachnieć, śmierdzieć

śmierdziećverb
wydzielać nieprzyjemny zapach

misstanke [~n -tankar] substantiv

podejrzenienoun
posądzenie kogoś o coś, domniemanie czyjejś winy

Historia wyszukiwania