słownik Szwedzko-Polski »

speja w języku polskim

SzwedzkiPolski
speja [~de ~t] verb

śledzićverb
szpiegować podążając za kimś

spejare [~n; pl. ~, best. pl. spejarna] substantiv

zwiadowca(wojskowość, wojskowy) żołnierz, który przeprowadza zwiad, rozpoznanie;
noun

Historia wyszukiwania