snabel w języku polskim

Szwedzki	Polski
snabel [~n snablar] substantiv	trąba(zoologia, zoologiczny) wydłużony i umięśniony narząd chwytny u niektórych zwierząt (np. słonia); noun
snabel-a [snabel-a:et; pl. snabel-a:n el. ~, best. pl. snabel-a:na] substantiv	małpa(potocznie, potoczny) (informatyka, informatyczny) znak @ noun
större snabelsvärmare	zmrocznik gładysz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Deilephila elpenor, gatunek motyla z rodziny zawisakowatych;

Historia wyszukiwania