slakt w języku polskim

Szwedzki	Polski
slakt [~en ~er] substantiv	ubójnoun zabijanie zdrowych zwierząt hodowlanych dla mięsa
slakta [~de ~t] verb	szlachtować(potocznie, potoczny) mordować ludzi verb szlachtować(przestarzałe, przestarzały) zarzynać bydło verb
slaktare [~n; pl. ~, best. pl. slaktarna] substantiv	rzeźniknoun człowiek zajmujący się ubojem zwierząt i porcjowaniem mięsa
slakteri [~et ~er] substantiv	rzeźnianoun miejsce, gdzie zabija się zwierzęta dla celów spożywczych, sprawia tusze i dzieli mięso;
slakthus [~et; pl. ~] substantiv	rzeźnianoun miejsce, gdzie zabija się zwierzęta dla celów spożywczych, sprawia tusze i dzieli mięso;
slaktmånad [~en] substantiv	październiknoun dziesiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego);
nödslakta [~de ~t] verb	zamordować(przenośnie, przenośnia) zniweczyć coś, pozbawić się czegoś verb

Historia wyszukiwania