skrin w języku polskim

Szwedzki	Polski
skrin [~et; pl. ~] substantiv	puzderkonoun szkatułkanoun
skrinlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger] verb	odkładać do szufladyverb odłożyć na półkę(przenośnie, przenośnia) zostawić coś do zrobienia na później, na czas bliżej nieokreślony verb zawieszać na kołkuverb
relikskrin [~et; pl. ~] substantiv	relikwiarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przedmiot kultu służący do przechowywania relikwii, zazwyczaj bogato zdobiony; noun

Szwedzki

Polski

skrin [~et; pl. ~] substantiv

skrinlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger] verb

odłożyć na półkę(przenośnie, przenośnia) zostawić coś do zrobienia na później, na czas bliżej nieokreślony
verb

relikskrin [~et; pl. ~] substantiv

relikwiarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przedmiot kultu służący do przechowywania relikwii, zazwyczaj bogato zdobiony;
noun

Historia wyszukiwania