Szwedzki | Polski |
---|---|
skratt [~et; pl. ~] substantiv | śmiechnoun |
skratta [~de ~t] verb | śmiać sięverb |
skrattanfall [~et; pl. ~] substantiv | głupawka(potocznie, potoczny) (żartobliwie) niekontrolowany napad śmiechu; stan bezmyślnej wesołości – często zaraźliwej |
skrattar bäst som skrattar sist | ten się śmieje, kto się śmieje ostatninie należy przedwcześnie cieszyć się z własnego sukcesu lub z porażki innych, gdyż sukces może się okazać nietrwały |
skrattkokaburra | kukabura chichotliwa(ornitologia, ornitologiczny) Dacelo novaeguineae, gatunek ptaka z rodziny zimorodkowatych; |
skrattmås [~en ~ar] substantiv | mewa śmieszka(ornitologia, ornitologiczny) Chroicocephalus ridibundus, gatunek ptaka wodnego z rodziny mewowatych; śmieszka(ornitologia, ornitologiczny) Larus ridibundus, pospolity gatunek mewy; |
skrattretande adjektiv | śmieszny(pejoratywnie, pejoratywny) nie dający się potraktować poważnie śmiesznyadjective |
skrattspegel [~n -speglar] substantiv | krzywe zwierciadłonoun |
brista ut i skratt | pękać ze śmiechuśmiać się bardzo gwałtownie |
ett gott skratt förlänger livet | śmiech to zdrowiedobre samopoczucie sprzyja posiadaniu dobrej kondycji ciała |
gapskratta [~de ~t] verb | śmiać sięverb |