słownik Szwedzko-Polski »
skramla w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skramla [~de, ~t] verb | brzękaćverb pobrzękiwaćverb |
| skramla [~de, ~t] | brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu składaćgromadzić coś, zbierać |
