słownik Szwedzko-Polski »

skona w języku polskim

SzwedzkiPolski
skona [~de ~t] verb

zamiennyverb
nadający się do zamiany

zaoszczędzaćverb
nie narażać kogoś na coś przykrego

zapasowyverb
stanowiący zapas (na wszelki wypadek)

skonare [~n; pl. ~, best. pl. skonarna] substantiv

szkuner(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) żaglowiec mający co najmniej dwa maszty; wszystkie maszty niosą ożaglowanie skośne;
noun