skit w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skit | brudyśmiecie, odpadki, nieczystości, odchody dupek(grubiański, grubiańsko) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba lekceważona i pogardzana z racji swej niezaradności, głupoty i naiwności gówniany(wulgarnie, wulgaryzm) (dosłownie) dotyczący gówna, charakterystyczny dla gówna |
| skit [~en, ~ar] | brudkażde zanieczyszczenie osiadłe na czymś gówno(wulgarnie, wulgaryzm) (przenośnie, przenośnia) coś brzydkiego, bezwartościowego gówno(wulgarnie, wulgaryzm) odchody stałe, kał |
| skita [sket, skitit, pres. skiter] | srać(wulgarnie, wulgaryzm) (pejoratywnie, pejoratywny) (anatomia, anatomiczny) wypróżniać się przez otwór odbytniczy |
| skitbra adjektiv | zajebistyadjective |
| skitdålig [~t ~a] adjektiv | chujowyadjective |
| skitsnack [~et] substantiv | bzduranoun |
| skitstövel [~n -stövlar] substantiv | gówniarz(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) dziecko, chłopiec |
| moskit [~en ~er] substantiv | moskit(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) niewielki owad tropikalny przenoszący wiele chorób; |
| moskitnät [~et; pl. ~] substantiv | moskitieranoun |
| perovskit | |
| prata skit | pierdolić(wulgarnie, wulgaryzm) zmyślać, mówić coś głupiego |
