skiljaktig w języku polskim

Szwedzki	Polski
skiljaktig [~t ~a] adjektiv	odmiennyadjective różny różnyadjective charakteryzujący się odmiennością pewnych cech
skiljaktighet [~en ~er] substantiv	rozbieżnośćnoun różnica, nieścisłość, brak spójności/zgodności
meningsskiljaktighet [~en ~er] substantiv	niezgodanoun brak zgody, harmonii; istnienie konfliktowych sytuacji; waśnie między kimś
oskiljaktig [~t ~a] adjektiv	nieodłącznyadjective taki, który zawsze towarzyszy komuś lub czemuś nierozdzielnyadjective nie dający się rozdzielić, nie do podziału

Historia wyszukiwania