skada w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skada | kontuzjować(sport, sportowy) spowodować czyjąś kontuzję krzywdzićwyrządzać krzywdę obrażenieuszkodzenie tkanek lub narządów ciała, np. poprzez złamanie, zranienie, działanie promieniowania itp. ranićpowodować kaleczenie ranićzadać ranę szkodliwośćcecha tego, co jest szkodliwe, cecha tych, którzy są szkodliwi urazuszkodzenie ciała uszkodzenie(medycyna, medyczny) naruszenie tkanki organizmu lub jej nieprawidłowa zmiana pod wpływem choroby bądź czynników zewnętrznych np. promieniowania uszkodzenie(technologia, technika, techniczny) awaria, usterka |
| skada [~n, skador] | rana(medycyna, medyczny) uszkodzenie ciągłości skóry, a często również głębszych tkanek lub narządów na skutek urazu, oparzenia itp.; szkodakrzywda, strata uszkadzaćpsuć coś |
| skadad | uszkodzonytaki, który uległ uszkodzeniu |
| av skadan blir man vis | mądry Polak po szkodzieo charakterystycznym dla Polaków uczeniu się na błędach już popełnionych zamiast przewidywania negatywnych skutków |
| av skadan blir man vis, men inte rik | mądry Polak po szkodzieo charakterystycznym dla Polaków uczeniu się na błędach już popełnionych zamiast przewidywania negatywnych skutków |
| självskada [~n -skador] substantiv | samookaleczenienoun |
| vara skada synd tråkig att | szkodabyć żal, być przykro |
