słownik Szwedzko-Polski »

skärp w języku polskim

SzwedzkiPolski
skärp [~et; pl. ~] substantiv

paseknoun
lekki i wąski pas na biodrach lub w talii noszony w celach ozdobnych lub dla przytrzymania odzieży, także do noszenia zegarka, bagażu itp.

szarfanoun
szeroka ozdobna wstęga służąca jako ozdoba stroju, munduru

skärpa

bystrośćczułość wzroku lub (rzadziej) słuchu

cierpkośćcecha tego, co ma kwaskowaty smak

koncentrowaćskupiać, zbierać coś w jedno miejsce, w jeden punkt

koncentrowaćskupiać swoją uwagę, zwiększać swoją koncentrację, skupienie

ostrość(fotografia) wyrazistość szczegółów obrazu

ostrośćprzejaw bycia ostrym (jak nóż)

skärpa [~n]

ostrzyćczynić ostrym (krawędź czegoś)

inskärpa [-skärpte -skärpt] verb

dać odczuć wagęverb