słownik Szwedzko-Polski »

skämma w języku polskim

SzwedzkiPolski
skämma [skämde, skämt, skämd n. skämt, pres. skämmer, imper. skäm] verb

psućverb

szpecićverb

skämma bort

rozpieszczaćtraktować zbyt pobłażliwie

skämmas [skämdes, skämts, pres. skäms, imper. skäms] verb

płonąć ze wstyduverb

wstydzić sięverb