słownik Szwedzko-Polski »
skälva w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| skälva | drgaćo głosie, dźwięku: brzmieć w sposób przerywany |
| skälva [skälvde, hellre, än, skalv, skälvt, pres. skälver] | drżećtrząść się, drgać, dygotać |
| få stora skälvan gripas av stora skälvan | dostać cykora(potocznie, potoczny) przestraszyć się, bać się |
