själv w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| självisk [~t ~a] adjektiv | egocentryzm(pejoratywnie, pejoratywny) przecenianie swojego znaczenia w świecie, postrzeganie siebie jako ośrodka wszystkiego, odbieranie wszystkich wydarzeń w stosunku do własnej osoby egocentryzm(psychologia, psychologiczny) tok rozumowania, który polega na centralnym umiejscowieniu własnej osoby w świecie; samolubnyadjective |
| självklar [~t ~a] adjektiv | oczywistyadjective zrozumiały sam przez sięadjective |
| självklart adverb | oczywiścieadverb |
| självklart! | pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie |
| självkritik [~en] substantiv | samokrytycyzm(książkowy) umiejętność krytycznego i obiektywnego oceniania siebie |
| självkritisk [~t ~a] adjektiv | samokrytycznieadjective samokrytycznyadjective samokrytycznyadjective |
| självljud [~et; pl. ~] substantiv | samogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; |
| självmant adverb | dobrowolnieadverb samorzutnieadverb samorzutnyadverb |
| självmedicinering | samoleczeniesamodzielne leczenie samego siebie |
| självmord [~et; pl. ~] substantiv | samobójstwonoun |
| självmordsbenägen [-benäget -benägna] adjektiv | samobójczyadjective |
| självmordsbombare [~n; pl. ~, best. pl. -bombarna] substantiv | |
| självmotsägelse [~n ~r] substantiv | oksymoron(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) figura retoryczna polegająca na celowym zestawieniu dwóch pojęć sprzecznych; |
| självmål [~et; pl. ~] substantiv | bramka samobójcza(sport, sportowy) w piłce nożnej, hokeju itp.: gol, który padł po strzale zawodnika (zwykle nieumyślnym) do własnej bramki |
| självmördare [~n; pl. ~, best. pl. -mördarna] substantiv | samobójcanoun samobójczyninoun |
| självporträtt [~et; pl. ~] substantiv | autoportretnoun |
| självreferens | autoreferencja(psychologia, psychologiczny) odnoszenie czegoś do samego siebie, porównywanie czegoś ze sobą, szukanie związków ze sobą |
| självrisk [~en ~er] substantiv | przerostnoun |
| självskada [~n -skador] substantiv | samookaleczenienoun |
| självskattning | samoocena(psychologia, psychologiczny) ocenianie, postrzeganie samego siebie; ogólna postawa do siebie |
| självständig [~t ~a] adjektiv | niepodległyadjective niezależny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) o państwach: niebędący pod niczyim zwierzchnictwem, decydujący sam o sobie samodzielnyadjective |
| självständighet [~en] substantiv | niepodległośćnoun niezależnośćnoun samodzielnośćnoun |
| självsvåld [~et] substantiv | samowolanoun |
| självsvåldig [~t ~a] adjektiv | samowolnyadjective |
| självsäker [~t -säkra] adjektiv | pewny siebieadjective |
| självupptagen [-upptaget -upptagna] adjektiv | egocentrycznyadjective |
| självutlösare [~n; pl. ~, best. pl. -utlösarna] substantiv | samowyzwalacz(fotografia) mechanizm lub funkcjonalność oprogramowania aparatu fotograficznego pozwalająca na wyzwolenie spustu samoczynnie po określonym czasie; |
| självutnämnd [-utnämnt ~a] adjektiv | samozwańczyadjective |
