sill w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| sill [~en ~ar] substantiv | śledź(ichtiologia, ichtiologiczny) jadalna ryba morska; śledź oceaniczny(systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Clupea harengus Linnaeus, gatunek ławicowej ryby morskiej z rodziny śledziowatych; |
| sillkung [~en ~ar] substantiv | król śledziowy(dawniej, dawny) (ichtiologia, ichtiologiczny) (potocznie, potoczny) ryba z gatunku wstęgor królewski, Regalecus glesne; |
| sillmjölke [~n -mjölkar] substantiv | słabeusz(lekceważąco, lekceważący) ktoś o słabej konstrukcji psychicznej słabeusz(lekceważąco, lekceważący) ktoś słaby fizycznie |
| fusilli | fusilli(spożywczy) makaron świderki |
| gumsill | karczmarkakobieta prowadząca karczmę |
| skarpsill [~en ~ar] substantiv | szprotka(ichtiologia, ichtiologiczny) Sprattus sprattus, mała ryba morska, podobna do śledzia, żyjąca w europejskich morzach |
| tonsillektomi | tonsillektomia(medycyna, medyczny) zabieg wycięcia migdałków podniebiennych; |
