słownik Szwedzko-Polski »
servitut w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| servitut [~et; pl. ~] substantiv | służebność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości; |
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| servitut [~et; pl. ~] substantiv | służebność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości; |
